Świetny pomysł

***Ada***

- Mikołaj Małowski?- zapytał Maciek.

- Tak, a o co chodzi?- zapytał.

- O jedno takie zdjęcie.- sprostował.

- Nie podoba się. Oj szkoda, ale oczywiście możemy je przerobić. Proszę zapraszam do gabinetu na pewno cos poradzimy.

- Więc proszę pokazać to zdjęcie.- powiedział, kiedy zasiadł za biurkiem.

Maciek podał mu fotografie, a Małowski zastygł w bezruchu.

- O tą blondyneczkę. Nie podoba mi się, że jest na tym zdjęcie. Czy można coś tym zrobić?- zaczął Maciek.

- Ja nic złego nie zrobiłem. Tylko wykonywałem swoją pracę. To chyba nie jest karalnie prawda?

- Oczywiście, że nie, ale współpraca z zamachowcami to już co innego i niestety są już na to paragrafy.

- Jakimi zamachowcami?

- Nie pogarszaj swojej sytuacji. Myślisz, że nie widzieliśmy jak zareagowałeś na widok tego zdjęcia?

- Dostałem zlecenie i tyle.

- Od kogo?

- Nie wiem. Nie przedstawił się.

- A bywał u Ciebie kiedyś?

- Nie tylko raz.

- Zlecał zdjęcia innych kobiet?

- Nie tylko tej jednej.

- A jak wyglądał?

- Taki wysoki dobrze zbudowany około 25lat.

- No dobra tym razem Ci się upiekło, ale następnym razem już nie będzie tak kolorowo.

- Dziękuję bardzo.

- Czyli dodamy pare lat panom nie?- zapytał z uśmiechem Maciek.

- Chyba tak.

- Niech sobie przemyślą swoje postępowanie.

- Może zmądrzeją.

- Nie wierzył  bym w to zbytnio, ale może. Dobra skończmy ten temat. Jest dopiero dziewiąta rano. My już mamy sprawę załatwioną to może gdzieś skoczymy?

- Masz coś konkretnego na myśli?

- Może morze?

- Ty chyba za bardzo się rozmarzyłeś.

- No co ty. Przecież dzisiaj jest piątek. Jak się sprężymy, a tak dokładnie to ty się sprężysz, bo ja w zasadzie to już jestem gotowy to wieczorem będziemy na miejscu.

- Uważasz, że jeśli jestem blondynką to zachowuje się również tak samo jak one?

- Ja tego nie powiedziałem.

- Ale pomyślałeś.

- Nie wiedziałem, że potrafisz czytać w myślach.

- Wielu rzeczy jeszcze o mnie nie wiesz.

- Może, ale…- przerwał

- Ale co?

- Nie ważne. Lepiej Powiedz jaką podjęłaś decyzję, bo czas nie będzie na nas czekał.

- Teks z piosenki.

- Wszystko wyniucha.- skomentował z uśmiechem.

- W końcu jestem psem nie?

- Jak dla mnie to pieskiem. Takim malutkim szczeniaczkiem.

- Miło mi.

- Oj nie złość się tak tylko powiedz tak, czy nie?

- Tak.

- No to komu w drogę temu czas.

Najpierw pojechaliśmy do mnie. Szybko spakowałam to co uważam za potrzebne, a następnie udaliśmy się do Maćka.

- Zostań w samochodzie zaraz wracam.

- Ale..

- Naprawdę pięć minutek i wracam.- obiecał. Zaczęłam wyczuwać spisek, więc powiedziałam:

- Ty to wszystko zaplanowałeś.

- Ja?- zapytała z udawanym zaskoczeniem.

- Ty oszuście.

- Też Cię lubię.

Dokładnie o 20:00 minęliśmy drogowskaz z napisem Sopot. Maciek zatrzymał się przed jednym z hoteli. Spojrzałam na niego pytającym wzrokiem.

- No co?- zapytał.

--Wiesz jakie tu są ceny?

- Raz się żyje nie.- powiedział i wysiadł z samochodu.

Weszliśmy do recepcji.

- Dwa jednoosobowe pokoje prosimy?

- Była rezerwacja?

- Tak. Maciej Wolski.

- A tak. Bardzo proszę.

Udaliśmy się pod wskazane numery. Tak się złożyło, a raczej tak Wolski zaplanował, że nasze pokoje były obok siebie.

- To do jutra. Dobranoc.- powiedziałam.

- Dobranoc.- odpowiedział.

Otworzyłam drzwi i weszłam do środka. Usiadłam na łóżku i zamknęłam oczy. Byłam taka zmęczona, a jednocześnie tak szczęśliwa, że przyjechaliśmy tu. Nagle usłyszałam skrzyp otwierających się drzwi. Z początku myślałam, że to mi się przyśniło, ale kiedy otworzyłam oczy przede mną stał mężczyzna i to w dodatku pół nagi.

- Co pan tu robi?- zapytałam wstając z łóżka.

- A pani?

- Zarezerwowałam ten pokój.

- Ja też.

- Idę na recepcje musimy to wyjaśnić.

- Niech pani poczeka pójdę z panią.- złapał mnie za rękę, a w tej chwili drzwi się otworzyły i wszedł Wolski.

- Ada…- przerwał jednak po chwili zaczął mówić dalej.- Co się tu dzieje?

- Właśnie próbuje to wyjaśnić.

- Dlaczego ten człowiek jest nagi?

- Nie jestem nagi.

- Nie pytałem się Ciebie.

- Nie wiem weszłam do pokoju a on tu już był. Miałam iść to wyjaśnić, kiedy ty wszedłeś.

- No dobra to chodźmy.

- Przepraszam panią, ale chyba zaszła jakaś pomyłka. W pokoju, który był zarezerwowany dla mnie ktoś jest.

- Niemożliwe.

- A jednak.- wtrącił się Maciek.

- Dobrze zaraz poszukam inny pokój.

- Dziękuję.

- Bardzo mi przykro, ale nie ma już wolnych pokoi.

- Słucham?

- Przykro mi.

- Co teraz zrobimy?- zapytałam Maćka.

- Jak chcesz możesz spać ze mną?

- Co? Jak to?

- Tak to.

Życzę Wesołych Świąt.